بهانه ای باید
تا جهانی افریده شود و کائنات ظهور کنند
فصول یکی یکی و پشت در پشت یکدگر را بدرقه کنند و رنگ و لعابی متفاوت ومتمایز را به منصه ی ظهور رسانند .
خورشید فَلَق جهان افروز شود و در منزل َشَفَق چشم بر دنیا ببندد.
ستارگانِ شب بذر چشمک در دامنه ی اسمان بکارند و افتاب صبح انها را بدرود .
زندگی آغاز شود ، پرنده بر سر دار نغمه سراید ، ماهی در قعر دریا با گردنبندی از حباب عروس دریا را رونمایی کند
و قاصدک زنجیر از پای بگسلد و مژده های شیرین و روحبخش بر ادمیان بپراکند
آری
اینها را بهانه ای باید
و زندگی را هم انگیزه ای است بنام "عشق"
و عشق بهانه ای خواهد تا متبلور شود ، نمو یابد و متعالی گردد
و تو ای "زن" ای دامان پاک ، ای رسول پاکی . ای خداوندگار مهر
بهانه ی عشقی ❤️
درباره این سایت